red red - hot hot

Maayke maache, wo ho ten sen? Dat is Twi voor goedemorgen hoe gaat het? Geleerd op mijn eerste Twi-les.
In een echte supermarkt (met vooral importproducten) waar Ghanezen met geld en expat-obruni's hun weekboodschappen doen, kochten we brood en sap voor een 'picknick', samen met Willemijn en Inge. Op zoek naar schaduw streken we, tot grote schrik van een familie mieren, neer onder een grote boom langs de hoofdstraat. Een smoezelige Ghanees liep een paar keer glimlachend en omkijkend voorbij en ging zich vervolgens een boom verder staan aftrekken. Onze, door de hitte toch al minimale, eetlust was op slag verdwenen.
In de middag bespeelden we de Ghaneze drum totdat we beurse vingers hadden. Ontzettend leuk maar niet gemakkelijk. Dat gold ook voor de daaropvolgende Afrikaanse danssessie. Alhoewel 'niet makkelijk' daar te zacht is uitgedrukt. Zowel springen op één been als het gelijktijdig uitvoeren van tegengestelde bewegingen met armen en benen blijken voor iemand met mijn motoriek volslagen onmogelijk. De enorme hitte maakte de uitdaging nog groter. De dansleraar, een drukke, vrolijke Rasta-Ghanees wist van geen ophouden, ppffff. Volgende week verder met Twi-les en drum & dance, hoewel dat laatste wat mij betreft zeer facultatief zal zijn.
Vandaag met de taxi naar SYTO. Geen airco en totale overgave aan de chauffeur die zich in te hoog tempo een weg baande door de toeterende heksenketel van auto's en andere voertuigen. Verkeersregels lijken er niet te zijn. Getuige de vele religieuze opschriften op de auto's; zoals "Jesus saves" en " God bless you" hebben de Ghanezen een blind vertrouwen in de Hogere Hand. Hoe dan ook, autorijden in Accra vergt lef en overgave, zowel van de chauffeur als van diens passagiers.
Vandaag met de hele groep drie traditionele Ghaneze 'dishes' gemaakt op een laag soort van houtskoolstoofje. Red red, een mengsel van witte bonen, tomaat en gerookte vis met gebakken banaan. Ampesi with Palava, een prut van tomaat, vis, ui en nkontomire (een soort spinazie) gegaard in heel veel palmolie, met daarin een soort 'meelballen' van gemalen sojaboon. Vet maar verrassend goed te eten. En Jolley rice with chicken, het meest herkenbare gerecht, bestaande uit rijst met ui en veel tomaat gekookt en gefrituurde kip erbij. Alle gerechten werden rijkelijk gekruid met een roodkleurig mengsel van 'spices' die alle gerechten een beetje hetzelfde (en vooral hot) deden smaken. Hard gewerkt, veel gezweet en, ondanks het vroege uur, goed gegeten. Ik zal wel spierpijn hebben morgen van het eindeloos wapperen met de waaier om de kolen gloeiend te houden. Vanavond met de hele groep gegeten, de meesten gaan morgen in alle vroegte op weg naar hun projecten in Midden- en Noord-Ghana. Was erg gezellig met ze. Alleen Mathew uit Engeland en Lasse uit Zweden blijven en zullen ons vergezellen naar het gastgezin in Acrra waar we de komende week gaan verblijven. Morgen eerst maar eens weekendplannen maken.